چو عکس چهره خود در پیاله از صائب تبریزی غزل 5753

1 چو عکس چهره خود در پیاله می بینم خزان در آینه برگ لاله می بینم

2 چرا به دست طبیبان دهم گریبان را علاج خود ز شراب دو ساله می بینم

3 بیاض گردن میناست صبح صادق من هلال عید ز موج پیاله می بینم

4 مرا ز سیر چمن غم، ترا نشاط رسد تو خنده گل و من داغ لاله می بینم

5 گذشته است هلال رکابم از خورشید من از فلک زدگی سوی هاله می بینم

6 درین چمن به چه امید تن زنم صائب گشاد کار خود از آه و ناله می بینم