1 چین ز جبین در مقام جنگ گشایم همچو فلاخن بغل به سنگ گشایم

2 دوست کنم خصم را به چرب زبانی جوی شکر از رگ شرنگ گشایم

3 روی نتابم ز حرف سخت حریفان سینه چو آیینه پیش سنگ گشایم

4 خار مغیلان کشید از آبله ام دست این گره از ناخن پلنگ گشایم

5 ماهی ریگ روان وادی فقرم کی دهن حرص چون نهنگ گشایم

6 من که دلم صائب از نشاط گرفته است کی ز قدحهای لاله رنگ گشایم؟