پاکدامان را غمی از تهمت از صائب تبریزی غزل 1293

1 پاکدامان را غمی از تهمت ناپاک نیست بحر را از پنجه خونین مرجان باک نیست

2 نیست اگر آب حیا در چشم گردون گو مباش شکرلله تخم امیدی مرا در خاک نیست

3 گل به گلچین دست داد و بلبل از غیرت نسوخت عشق بی غیرت برآید، حسن چون بیباک نیست

4 می شوند از گردش چشم بتان زیر و زبر عشقبازان را غمی از گردش افلاک نیست

5 گر کمند وحتی در عالم ایجاد هست پیش سربازان به غیر از حلقه فتراک نیست

6 می شود از خاک افزون دام را حرص شکار چشم نرم حرص را اندیشه ای از خاک نیست

7 مصرع برجسته مستغنی است از تحسین خلق از خس و خاشاک بال شعله ادراک نیست

8 پاس اوقات شریف از در گشودن مانع است کعبه حاجت روا در بسته از امساک نیست