داروی بیهشی از جام صفاتم از صائب تبریزی غزل 3499

1 داروی بیهشی از جام صفاتم دادند سرمه خامشی از نقطه ذاتم دادند

2 گرد راه عدم از خویش نیفشانده هنوز تنگ چشمان حوادث به براتم دادند

3 منم آن رهرو لب تشنه که از صدق طلب هم ز تبخاله خود آب حیاتم دادند

4 گرچه از عشق کشیدند به صد بند مرا از گرفتاری ایام نجاتم دادند

5 آخر کار من و بید تهیدست یکی است که پس از خشک شدن آب نباتم دادند

6 چشم بر هرچه درین باغ گشودم صائب یاد ازان دلبر شیرین حرکاتم دادند