چون ترا مسکن میسر شد تزیین از صائب تبریزی غزل 4874

1 چون ترا مسکن میسر شد تزیین مباش تخته کز دریا ترا بیرون برد رنگین مباش

2 دیده بد می کشد رنگین لباسان رابه خون شمع مارا جامه فانوس گو رنگین مباش

3 افسر زرین سر خورشید رادر کارنیست داغدار عشق راگو شمع بربالین مباش

4 تخم قابل در زمین پاک گوهر می شود وقت صبح صافدل بی گریه خونین مباش

5 برگریزان کرم رانوبهاران درقفاست تاگلی در باغ داری مانع گلچین مباش

6 پرده بینش نگردد موشکافان رالباس همچو شیادان نهان در خرقه پشمین مباش

7 از گرانقدری است هر مطلب که دیر آید به دست از تهی بر گشتن دست دعا غمگین مباش

8 نیست در بند زر و آهن تفاوت ،زینهار تامیسر می شود در قید مهر و کین مباش

9 گر طمع داری که صائب ازخدابینان شوی خودپسند و خود نما و خود سرو خودبین مباش