1 بیشتر شد حسرتم از خط آن محبوب خشک می شود افزون غبار خاطر از مکتوب خشک

2 در بهار خط که گلریزان ابر رحمت است تر نشد کام امید من ازان محبوب خشک

3 گر زخوبان حاصل عاشق همین دیدن بود نیست فرق از صورت دیوار تا مطلوب خشک

4 دود ازکنعان برآمد، بوی پیراهن کجاست؟ تاشود چون نرگس تر، دیده یعقوب خشک

5 تا نهال قامت شاداب اورادیده اند سرو می آید به چشم قمریان چون چوب خشک

6 زاهدان تیغ زبان برخاکساران می کشند در زمین نرم طوفان می کند جاروب خشک

7 از خطش صائب امید چرب نرمی داشتم عاقبت سوهان روح من شد آن مکتوب خشک