چنان که بلبل مسکین بود خزان درباغ از صائب تبریزی غزل 5148

1 چنان که بلبل مسکین بود خزان درباغ ز یار و دوست جدا مانده ام چنان درباغ

2 سبک در آیم وبیرون روم سبک چو نسیم نیم به خاطر نازکدلان گران درباغ

3 فتاده ایم پی هم چو برگهای خزان اگر چه یک دوسه روزیم میهمان درباغ

4 ز خویش خیمه برون زن، غم رفیق مخور که شد ز بوی گل آماده کاروان درباغ

5 بگیر خون خود از جام ارغوانی رنگ که یک دو هفته بود جوش ارغوان درباغ

6 ز نارسایی مشرب، میان باده کشان خجل ز خشکی خویشم چو آشیان درباغ

7 چو برگ غنچه نشکفته ما گرفته دلان نشد که سر به هم آریم یک زمان درباغ

8 مرا که چشم به پای خودست چون نرگس چه سود ازین که بود منزل و مکان درباغ ؟

9 ترست از عرق شرم جیب و دامن گل شب گذشته که بوده است میهمان درباغ ؟

10 که خوشه چین شده یارب دگر ز خرمن گل ؟ که برق می جهد از چشم بلبلان درباغ

11 دلیل تنگدلی بس بود همین صائب که همچوغنچه خموشم به صد زبان درباغ