هر که چون پروانه بی باک، مست آتش است
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
1 هر که چون پروانه بی باک، مست آتش است هر کجا پر می زند بر روی دست آتش است
2 ربط ما با داغ عالمسوز عشق امروز نیست سالها شد این سمندر شیر مست آتش است
3 نیست حسن و عشق را از هم جدایی جز به نام هر که بر پروانه خندد در شکست آتش است
4 نفس اگر بر عقل غالب شد، همان مغلوب اوست دود بر آتش سوار و زیر دست آتش است
5 مصرع صائب جگرسوزست چون تیر شهاب این خدنگ گرمرو، گویا ز شست آتش است
دیدگاه‌ها **