عنان به طول امل داده ای از صائب تبریزی غزل 6514

1 عنان به طول امل داده ای دریغ از تو به کوچه غلط افتاده ای دریغ از تو

2 دلی که هر دو جهان رونمای او نشود به هیچ و پوچ ز کف داده ای دریغ از تو

3 چو سرو با همه باری که بسته ای بر دل دلت خوش است که آزاده ای دریغ از تو

4 برای خرده سهلی که می رود بر باد غمین چو غنچه نگشاده ای دریغ از تو

5 فتاده است مکرر ز چشم ما دنیا ازین فتاده تو افتاده ای دریغ از تو

6 به محفلی که ادب پا به احتیاط نهد عنان گسسته تر از باده ای دریغ از تو

7 درین چمن که گل از شوق آب می گردد چو آب آینه استاده ای دریغ از تو

8 در امید که هرگز نبسته ای بر خلق به روی صائب نگشاده ای دریغ از تو