1 عنان گسسته تر از سیل در بیابانیم به هر طرف که قضا می کشد شتابانیم

2 نمی شود که در آغوش ما نیایی تنگ تو شبنم گل و ما آفتاب تابانیم

3 نظر به عالم بالاست ما ضعیفان را نهال بادیه و سبزه بیابانیم

4 به کوی عشق ز نقش قدم فتاده تریم و گرنه در گذر خود ، فلک خیابانیم

5 ز برگریز خزان پای ما نمی لغزد که در ثبات قدم سرو این خیابانیم

6 ازان ز ما همه عالم حساب می گیرند که در قلمرو انصاف، خود حسابانیم

7 تو در حریم سویدا و ما سیه کاران چو گردباد سراسر رو بیابانیم

8 به هر مقام که جمعیت است رحمت نیست ازان چو سیل به بحر عدم شتابانیم

9 جواب آن غزل جامی است این صائب که ما ز ساغر غفلت تنک شرابانیم