همیشه دیده سوزن ازان از صائب تبریزی غزل 1709

1 همیشه دیده سوزن ازان به دنبال است که قبله نظرش رشته های آمال است

2 به خرمن دگران هر که می پرد چشمش هزار رخنه فزون در دلش چو غربال است

3 غبار کوچه عشق است کیمیای مراد خوشا سری که درین رهگذار پامال است

4 به ظلمتی که ز دوران رسد گرفته مباش که خنده شب ادبار، صبح اقبال است

5 ز طعن بیخردان اهل دل نیندیشند که نقل مجلس دیوانه سنگ اطفال است

6 دل و زبان چو یکی شد، سخن بلند شود به هیچ جا نرسد طایری که یک بال است

7 هوای عالم آزادگی است بر یک حال ز برگریز خزان سرو فارغ البال است

8 اگر به چشم بصیرت نظر کنی صائب چه نیشها که نهان در پرند اقبال است