اگر چه با گل دمساز می شود از صائب تبریزی غزل 5743

1 اگر چه با گل دمساز می شود شبنم چو صبح شد به فلک بار می شود شبنم

2 درین حدیقه زنگار گون نمی ماند به وصل مهر سرافراز می شود شبنم

3 اگر ز دامن گل تکیه گاه سازندش چو بوی گل به هوا باز می شود شبنم

4 درون دیده خورشید جای خود دیده است که زود خانه برانداز می شود شبنم

5 صفای دل به کف آور کز این ره روشن سبک به عالم آغاز می شود شبنم

6 ز جمع کردن دامن بود ز هر خس و خار که بر فلک به یک انداز می شود شبنم

7 سحر به سیر چمن رو که چون هوا شد گرم نهفته چون گهر راز می شود شبنم

8 ز پرده خیرگی عشق چون برون آید به آفتاب نظرباز می شود شبنم

9 چه پابه دامن غفلت کشیده ای صائب قرین مهر به پرواز می شود شبنم