1 اگرچه شمع کافوری خرد در خانه می سوزد چراغ از چشم شیران بر سر دیوانه می سوزد

2 زبیم بازگشت حشر دل جمع است عاشق را که فارغ از دمیدن می شود چون دانه می سوزد

3 شعار حسن تمکین، شیوه عشق است بیتابی به پایان تا رسد یک شمع صد پروانه می سوزد

4 به فکر کلبه تاریک ما هرگز نمی افتد چراغ آشنارویی که در هر خانه می سوزد

5 زشمع انجمن آموز آیین وفاداری که تا دارد نفس بر تربت پروانه می سوزد

6 اگرچه در حریم اهل تقوی شمع محرابم همان دل در هوای گوشه میخانه می سوزد

7 نمی دانم چه حال از عشق او دارم، همین دانم که بیش از آشنا بر من دل بیگانه می سوزد

8 زهر انگشت مرجان بحر شمع عالم افروزی برای جستن آن گوهر یکدانه می سوزد

9 مگر از سیلی باد خزان صائب خبر دارد که شمع لاله و گل سخت بیتابانه می سوزد