اگر چه نیک نیم در پناه از صائب تبریزی غزل 5737

1 اگر چه نیک نیم در پناه نیکانم عجب که تشنه بمانم، سفال ریحانم

2 ز اشک شمع به شبگردی اشک من پیش است ز گریه زمزم صد کعبه شبستانم

3 چرا عزیز نباشم به دیده ها چون خال کبوتر حرم آن چه زنخدانم

4 صدف به آب گهر تا دهن نمی شوید نمی برد به زبان نام چشم گریانم

5 همان تلاش نهانخانه وطن دارم اگر دهد به کف دست جا سلیمانم

6 به هر که منکر جوش سرشک من باشد اگر بود پسر نوح، موج طوفانم

7 گشاده روی به احباب چون گل صبحم به گرمخونی چون آفتاب تابانم

8 تلاش میوه جنت نمی کنم صائب هلاک سیب زنخدان و نار پستانم