ای جهانی محو رویت، محو از صائب تبریزی غزل 6658

1 ای جهانی محو رویت، محو سیمای که ای؟ ای تماشاگاه عالم، در تماشای که ای؟

2 عالمی را روی دل در قبله ابروی توست تو چنین حیران ابروی دلارای که ای؟

3 شمع و گل چون بلبل و پروانه شیدای تواند ای بهار زندگی آخر تو شیدای که ای؟

4 نعل در آتش ز سودای تو دارد آفتاب ای سمن سیما تو سرگردان سودای که ای؟

5 چون دل عاشق نداری یک نفس یک جا قرار سر به صحرا داده زلف چلیپای که ای؟

6 تلخی زهر از حلاوت های عالم می کشی چاشنی گیر لب لعل شکرخای که ای؟

7 چشم می پوشی ز گلگشت خیابان بهشت در کمین جلوه سرو دلارای که ای؟

8 نشکنی از چشمه کوثر خمار خویش را از خمارآلودگان جام صهبای که ای؟

9 نیست غمازی طریق عاشقان پرده پوش ورنه صائب خوب می داند که رسوای که ای