دل ساده در قلمرو صورت از صائب تبریزی غزل 4292

1 دل ساده در قلمرو صورت نمی‌شود تا نقش هست آینه خلوت نمی‌شود

2 یوسف شد از گواه لباسی عزیزتر تهمت حریف دامن عصمت نمی‌شود

3 ابر تنک نهان نکند آفتاب را در دل نهفته داغ محبت نمی‌شود

4 افسردگی ز هرکه به داغ جنون نرفت سرگرم از آفتاب قیامت نمی‌شود

5 با چشم روشن آینه زنگ بسته‌ای است تا آدمی ز اهل بصیرت نمی‌شود

6 از ریگ تشنگی نبرد سیل نوبهار چشم حریص سیل ز نعمت نمی‌شود

7 آه ندامتی است که خون می‌چکد از او از عمر آنچه صرف عبادت نمی‌شود

8 گوهر فشاند گرد یتیمی ز روی خویش دل خالی از غبار کدورت نمی‌شود

9 هرکس که چون گهر ز صدف گوشه‌ای گرفت خاشاک چارموجه کسرت نمی‌شود

10 صائب نمی‌رود به فسون کج‌روی ز مار هموار بد گهر به نصیحت نمی‌شود