1 ای رخت شسته تر از دامن مهتاب بهار چشم مخمور تو گیرنده تر از خواب بهار

2 ابر خشکی است که در شوره زمین می گردد باگل روی تو شادابی مهتاب بهار

3 مستی چشم تورا رطل گران حاجت نیست بی نیازست ز افسانه شکر خواب بهار

4 برق خاروخس تقوی است شکرخنده گل سیل ناموس بود چهره شاداب بهار

5 لازم عهد جوانی است سیه کاریها روشن است این سخن از تیرگی آب بهار

6 پیش ازان دم که خزان زرد کند رخسارش آب ده چشم ز خورشید جهانتاب بهار

7 عقل پیری ز من ایام جوانی مطلب که در ایام خزان صاف شود آب بهار

8 جگر سوخته لاله خبر می بخشد صائب ازشعله دیدار جگر تاب بهار