گفتگو از عقد دندان گوهر از صائب تبریزی غزل 2673

1 گفتگو از عقد دندان گوهر غلطان شود پوچ گو گردد کهنسالی که بی دندان شود

2 مگذران در خواب غفلت زندگانی را که عمر چون فلاخن از گرانجانی سبک جولان شود

3 نیست اهل عشق را اندیشه ای از درد و داغ بر خلیل الله آتش سنبل و ریحان شود

4 می برد گیرایی از کف روی تلخ میزبان خشک از آن در بحر دایم پنجه مرجان شود

5 از عزیزی می شود فرمانروای رود نیل روی یوسف چون کبود از سیلی اخوان شود

6 غافلان را تنگدستی می شود رهبر به حق رو به دریا می کند ابری که بی باران شود

7 لب به شکر خنده مگشا همچو بیدردان که زود می دهد بر باد سر را پسته چون خندان شود

8 از دل روشن توان صائب به عیب خود رسید وای بر آن کس کز این آیینه رو گردان شود