بادی وزید و لانهٔ خردی از پروین اعتصامی قطعه 24
1. بادی وزید و لانهٔ خردی خراب کرد
بشکست بامکی و فرو ریخت بر سری
بلبلی از جلوهٔ گل بی از پروین اعتصامی قطعه 25
1. بلبلی از جلوهٔ گل بی قرار
گشت طربناک بفصل بهار
به ماه دی، گلستان گفت از پروین اعتصامی قطعه 26
1. به ماه دی، گلستان گفت با برف
که ما را چند حیران میگذاری
شنیدستم که وقت برگریزان از پروین اعتصامی قطعه 27
1. شنیدستم که وقت برگریزان
شد از باد خزان، برگی گریزان
بنفشه صبحدم افسرد از پروین اعتصامی قطعه 28
1. بنفشه صبحدم افسرد و باغبان گفتش
که بیگه از چمن آزرد و زود روی نهفت
خمید نرگس پژمرده‌ای از پروین اعتصامی قطعه 29
1. خمید نرگس پژمرده‌ای ز انده و شرم
چو دید جلوهٔ گلهای بوستانی را
بزرگی داد یک درهم گدا از پروین اعتصامی قطعه 30
1. بزرگی داد یک درهم گدا را
که هنگام دعا یاد آر ما را
بغاری تیره، درویشی از پروین اعتصامی قطعه 31
1. بغاری تیره، درویشی دمی خفت
دران خفتن، باو گنجی چنین گفت
به سر خاک پدر، دخترکی از پروین اعتصامی قطعه 32
1. به سر خاک پدر، دخترکی
صورت و سینه بناخن میخست
دید موری در رهی پیلی از پروین اعتصامی قطعه 33
1. دید موری در رهی پیلی سترگ
گفت باید بود چون پیلان بزرگ
گفت دیوار قصر پادشهی از پروین اعتصامی قطعه 34
1. گفت دیوار قصر پادشهی
که بلندی، مرا سزاوار است
به آب روان گفت گل کز از پروین اعتصامی قطعه 35
1. به آب روان گفت گل کز تو خواهم
که رازی که گویم به بلبل بگوئی