به نام آنکه ما را نام بخشید از اوحدی مراغه‌ای منطق‌العشاق 1
1. به نام آنکه ما را نام بخشید
زبان را در فصاحت کام بخشید
در آن ایام کز من دور شد بخت از اوحدی مراغه‌ای منطق‌العشاق 2
1. در آن ایام کز من دور شد بخت
سراسر کار من بی‌نور شد سخت
خداوندا، به ارواح بزرگان از اوحدی مراغه‌ای منطق‌العشاق 3
1. خداوندا، به ارواح بزرگان
که یوسف را نگه داری ز گرگان
جهان خالیست، من در گوشه زانم از اوحدی مراغه‌ای منطق‌العشاق 4
1. جهان خالیست، من در گوشه زانم
مروت قحط شد، بی‌توشه زانم
ازین گفتن، خدایا، شرم دارم از اوحدی مراغه‌ای منطق‌العشاق 5
1. ازین گفتن، خدایا، شرم دارم
و زان حضرت به غایت شرمسارم
شنیدم کز هوسناکان جوانی از اوحدی مراغه‌ای منطق‌العشاق 6
1. شنیدم کز هوسناکان جوانی
به ناگه فتنه شد بر دلستانی
نسیم باد نوروزی، چه داری؟ از اوحدی مراغه‌ای منطق‌العشاق 7
1. نسیم باد نوروزی، چه داری؟
گذر کن سوی آن دلبر به یاری
عنایت‌ها توقع دارم از تو از اوحدی مراغه‌ای منطق‌العشاق 8
1. عنایت‌ها توقع دارم از تو
که هم آشفته و هم زارم از تو
غلامی میکنم تا زنده باشم از اوحدی مراغه‌ای منطق‌العشاق 9
1. غلامی میکنم تا زنده باشم
بمیرم، همچنانت بنده باشم
چو بشنید این سخن، بر زاری او از اوحدی مراغه‌ای منطق‌العشاق 10
1. چو بشنید این سخن، بر زاری او
بتندید از پریشان کاری او
کسی کو آزمود، آنگاه پیوست از اوحدی مراغه‌ای منطق‌العشاق 11
1. کسی کو آزمود، آنگاه پیوست
نباید بعد از آن خاییدنش دست
شبی پروانه‌ای با شمع شد جفت از اوحدی مراغه‌ای منطق‌العشاق 12
1. شبی پروانه‌ای با شمع شد جفت
چو آتش در فتادش خویش را گفت