ای راه خلل ز چار قسمت از اوحدی مراغه‌ای رباعی 157
1. ای راه خلل ز چار قسمت بسته
داننده ز روح نقش جسمت بسته
...
ای تن، دل خود به روی از اوحدی مراغه‌ای رباعی 158
1. ای تن، دل خود به روی چون ماهش ده
جانی داری، به لعل دلخواهش ده
...
ای چرخ ز مهر زیر میغت از اوحدی مراغه‌ای رباعی 159
1. ای چرخ ز مهر زیر میغت برده
گیتی به ستم اجل، به تیغت برده
...
ای خط تو گرد لاله از اوحدی مراغه‌ای رباعی 160
1. ای خط تو گرد لاله وشم آورده
سیب زنخت آب ز یشم آورده
...
داریم ز قدت گلها از اوحدی مراغه‌ای رباعی 161
1. داریم ز قدت گلها راست همه
دل ماندگیی چند که برجاست همه
...
یک شهر بجست و جوی از اوحدی مراغه‌ای رباعی 162
1. یک شهر بجست و جوی آن دوست همه
بگذشته ز مغز و در پی پوست همه
...
چون دوست نماند دل از اوحدی مراغه‌ای رباعی 163
1. چون دوست نماند دل و جانیم همه
چون تن برود روح و روانیم همه
...
ای لاف زنان را همه از اوحدی مراغه‌ای رباعی 164
1. ای لاف زنان را همه بویی ز تو نه
حاصل به جز از گفتی و گویی ز تو نه
...
آب ار چه به هر گوشه از اوحدی مراغه‌ای رباعی 165
1. آب ار چه به هر گوشه کند جنبش و رای
بر صحن سرایت به سر آمد، نه به پای
...
بر برگ گل آن سه خال از اوحدی مراغه‌ای رباعی 166
1. بر برگ گل آن سه خال کانداخته‌ای
هندو بچگانند و تو نشناخته‌ای
...
آن درد، که با پای از اوحدی مراغه‌ای رباعی 167
1. آن درد، که با پای تو کرد آن چستی
در کشتن خصمت ننماید سستی
...
در عشق تو از سر بنهادم از اوحدی مراغه‌ای رباعی 168
1. در عشق تو از سر بنهادم هستی
زین پس من و شوریدگی و سرمستی
...