من چه گویم جفا و جنگ ترا؟ از اوحدی مراغه‌ای غزل 13
1. من چه گویم جفا و جنگ ترا؟
جرم رهوار و عذر لنگ ترا؟
دلبرا، در دل سخت تو وفا از اوحدی مراغه‌ای غزل 14
1. دلبرا، در دل سخت تو وفا نیست چرا؟
کافران را دل نرمست و ترا نیست چرا؟
باز کی بینم رخ آن ماه از اوحدی مراغه‌ای غزل 15
1. باز کی بینم رخ آن ماه مهر افروز را؟
گل رخ سیمین بر دل دزد عاشق سوز را؟
مطرب، چو بر سماع تو کردیم از اوحدی مراغه‌ای غزل 16
1. مطرب، چو بر سماع تو کردیم گوش را
راهی بزن، که ره بزند عقل و هوش را
پیش‌آر، ساقی، آن می از اوحدی مراغه‌ای غزل 17
1. پیش‌آر، ساقی، آن می چون زنگ را
تا ما براندازیم نام و ننگ را
اگر یک سو کنی زان رخ سر از اوحدی مراغه‌ای غزل 18
1. اگر یک سو کنی زان رخ سر زلف چو سنبل را
ز روی لاله رنگ خود خجالت‌ها دهی گل را
ای زیر زلف عنبرین پوشیده از اوحدی مراغه‌ای غزل 19
1. ای زیر زلف عنبرین پوشیده مشکین خال را
ای زیر زلف عنبرین پوشیده مشکین خال را
گر وصل آن نگار میسر شود از اوحدی مراغه‌ای غزل 20
1. گر وصل آن نگار میسر شود مرا
از عمر باک نیست، که در سر شود مرا
به خرابات گرو شد سر و از اوحدی مراغه‌ای غزل 21
1. به خرابات گرو شد سر و دستار مرا
طلبم کن ز خرابات و به دست آر مرا
چون نیست یار در غم او از اوحدی مراغه‌ای غزل 22
1. چون نیست یار در غم او هیچ کس مرا
ای دل، تو دست گیر و به فریاد رس مرا
حاشا! که جز هوای تو باشد از اوحدی مراغه‌ای غزل 23
1. حاشا! که جز هوای تو باشد هوس مرا
یا پیش دل گذار کند جز تو کس مرا
دود از دلم برآمد، دادی از اوحدی مراغه‌ای غزل 24
1. دود از دلم برآمد، دادی بده دلم را
در بر رخم چه بندی؟ بگشای مشکلم را