از آتش حرص و آز تا از اوحدالدین کرمانی رباعی 25
1. از آتش حرص و آز تا چند نفیر
ای آب زروی رفته پندی بپذیر
...
گر بر سر نفس عقل از اوحدالدین کرمانی رباعی 26
1. گر بر سر نفس عقل را میر کنم
بر گردن او زتوبه زنجیر کنم
...
ای خواجه یقین را از اوحدالدین کرمانی رباعی 27
1. ای خواجه یقین را به گمان می طلبی
وز نکتهٔ آن اگر نشان می طلبی
...
گر با خردی تو چرخ از اوحدالدین کرمانی رباعی 28
1. گر با خردی تو چرخ را بنده مشو
در پای طمع خوار و سرافکنده مشو
...
خود را به طمع درین از اوحدالدین کرمانی رباعی 29
1. خود را به طمع درین بلا افکندی
بگسل زطمع تا تو درو پیوندی
...
ای دل چو نصیب تست از اوحدالدین کرمانی رباعی 30
1. ای دل چو نصیب تست سرگردانی
از طالع شوم خود چه سرگردانی
...
در راه طلب زنیست از اوحدالدین کرمانی رباعی 31
1. در راه طلب زنیست هستی خیزد
اثبات درستی از شکستی خیزد
...
صوفی غم جان خور از اوحدالدین کرمانی رباعی 32
1. صوفی غم جان خور تو غم نان تا کی
وز پرورش این تن نادان تا کی
...
از کم خوردن زیرک از اوحدالدین کرمانی رباعی 33
1. از کم خوردن زیرک و هشیار شوی
وز پر خوردن ابله و بیکار شوی
...
قانع به یک استخوان از اوحدالدین کرمانی رباعی 34
1. قانع به یک استخوان چو کرکس بودن
بهتر که طفیل نان ناکس بودن
...
معشوقه عیان بود از اوحدالدین کرمانی رباعی 35
1. معشوقه عیان بود نمی دانستم
با ما به میان بود نمی دانستم
...
از عقل و هنر هر آنک از اوحدالدین کرمانی رباعی 36
1. از عقل و هنر هر آنک بی مایَه بود
از مرتبه بر بلندتر پایهَ بود
...