از عشق شراب نیستی جوید از عرفی شیرازی رباعی 73
1. از عشق شراب نیستی جوید روح
زین می شکند صراحی توبه نصوح
فردا که معاملان هر فن از عرفی شیرازی رباعی 74
1. فردا که معاملان هر فن طلبند
حسن عمل از شیخ و برهمن طلبند
ایوب به صبر خویشتن می از عرفی شیرازی رباعی 75
1. ایوب به صبر خویشتن می نازد
یعقوب به بوی پیرهن می نازد
آن کس که عنان تافت ز ما از عرفی شیرازی رباعی 76
1. آن کس که عنان تافت ز ما گمره شد
وان کس که عنان سپرد کارآگه شد
عرفی که قدم در دهن تیشه از عرفی شیرازی رباعی 77
1. عرفی که قدم در دهن تیشه نهد
از بس غم دل بر دل غم پیشه نهد
عرفی که به هرزه گردیم از عرفی شیرازی رباعی 78
1. عرفی که به هرزه گردیم خو می داد
دیدم که عنان به یار خو رو می داد
در دیدهٔ هجر خواب پژمرده از عرفی شیرازی رباعی 79
1. در دیدهٔ هجر خواب پژمرده شود
دل بی لبت از شراب پژمرده شود
عشق آمد و گوید که زبان از عرفی شیرازی رباعی 80
1. عشق آمد و گوید که زبان بگشایند
وز مژدهٔ من دل جهان بگشایند
شوخی که ز خنده چشمهٔ نوش از عرفی شیرازی رباعی 81
1. شوخی که ز خنده چشمهٔ نوش شود
خورشید به سایه اش هم آغوش شود
رفتم به جنازهٔ یک تن که از عرفی شیرازی رباعی 82
1. رفتم به جنازهٔ یک تن که فسرد
صد سال ز باغ عیش گل چید و بمرد
جمعی به درت گریه و آه آوردند از عرفی شیرازی رباعی 83
1. جمعی به درت گریه و آه آوردند
جمعی همه دید و نگاه آوردند
در باغ دلم که روضه نعتش از عرفی شیرازی رباعی 84
1. در باغ دلم که روضه نعتش گوید
آب طلبت روی چمن می شوید