عرفی علم هجر تو افراشننی از عرفی شیرازی رباعی 49
1. عرفی علم هجر تو افراشننی است
گنجی تو ولی نقد تو برداشتنی است
عرفی من و دل نه خوب دانیم از عرفی شیرازی رباعی 50
1. عرفی من و دل نه خوب دانیم و نه زشت
هم خادم کعبه ایم و هم پیر کنشت
ای عشق بس است از عرفی شیرازی رباعی 51
1. ای عشق بس است
برقی ست که موسی اش یک مشت خس است
عرفی گله سر مکن که جای از عرفی شیرازی رباعی 52
1. عرفی گله سر مکن که جای گله نیست
توفیق نصیب هر تنگ حوصله نیست
از وصل نهان ما که غماز از عرفی شیرازی رباعی 53
1. از وصل نهان ما که غماز نیافت
انجام کسی ندیده آغاز نیافت
هر کس که سرش نه در گریبان از عرفی شیرازی رباعی 54
1. هر کس که سرش نه در گریبان فناست
تا گردنش از فرق همه زخم جفاست
عرفی منم آن که دوزخم تب‌شکن از عرفی شیرازی رباعی 55
1. عرفی منم آن که دوزخم تب‌شکن است
روزم ز هجوم تیرگی شب‌شکن است
عرفی منم آن که کوششم بی از عرفی شیرازی رباعی 56
1. عرفی منم آن که کوششم بی اثر است
هستم همه عیب و مو به مویم هنر است
دستی دارم که در گریبان از عرفی شیرازی رباعی 57
1. دستی دارم که در گریبان غم است
پایی دارم که وقف دامان غم است
از گریهٔ گرم دیده آتشناک از عرفی شیرازی رباعی 58
1. از گریهٔ گرم دیده آتشناک است
آلوده به خون و از تماشا پاک است
ای آن که برت سفال و یاقوت از عرفی شیرازی رباعی 59
1. ای آن که برت سفال و یاقوت یکی است
اعجاز مسیح و سحر هاروت یکی است
ای شوق لبت ز صبر من برده از عرفی شیرازی رباعی 60
1. ای شوق لبت ز صبر من برده ثبات
تلخ از شکرین تبسمت کام نبات