منادی است بهر سو که ای از عرفی شیرازی قصیده 35
1. منادی است بهر سو که ای خواص و عوام
می نشاط حلال و شراب غصه حرام
...
زهی رمیده مرا آهوی وصال از عرفی شیرازی قصیده 36
1. زهی رمیده مرا آهوی وصال از دام
چنانچه از نظرم خواب و از دلم آرام
...
منم آن سحر بیان کز مدد از عرفی شیرازی قصیده 37
1. منم آن سحر بیان کز مدد طبع سلیم
نبرد ناطقه نام سخنم بی تعظیم
...
چون گرد باد آه ز خاکم کشد از عرفی شیرازی قصیده 38
1. چون گرد باد آه ز خاکم کشد علم
بر فرق روزگار فشاند غبار غم
...
ای مرتفع ز نسبت جود تو از عرفی شیرازی قصیده 39
1. ای مرتفع ز نسبت جود تو شان علم
کلک گهر فشان تور طب اللسان علم
...
من کیستم آن سالک کونین از عرفی شیرازی قصیده 40
1. من کیستم آن سالک کونین مسیرم
کز بیخته جوهر قدس است خمیرم
...
گر سر بصحبت گل و سوسن در از عرفی شیرازی قصیده 41
1. گر سر بصحبت گل و سوسن در آورم
دست چمن گرفته بمسکن در آورم
...
ای طعن فلک نوشته برسم از عرفی شیرازی قصیده 42
1. ای طعن فلک نوشته برسم
وی زلف صبا بریده از دم
...
چیست آن جوهر هدایت فن از عرفی شیرازی قصیده 43
1. چیست آن جوهر هدایت فن
آسمان مولد و زمین مسکن
...
نه شهد لطف کزوکام جان از عرفی شیرازی قصیده 44
1. نه شهد لطف کزوکام جان شود شیرین
نه وعده ای که گلوی گمان شود شیرین
...
صبحدم چون در دمد دل صور از عرفی شیرازی قصیده 45
1. صبحدم چون در دمد دل صور شیون زای من
آسمان صحن قیامت گردد از غوغای من
...
عادت عشاق چیست مجلس غم از عرفی شیرازی قصیده 46
1. عادت عشاق چیست مجلس غم داشتن
حلقه شیون زدن ماتم هم داشتن
...