تبارک الله از این آسمان شتاب کرنگ از عرفی قصیده 24
1. تبارک الله از این آسمان شتاب کرنگ
که نعل آینه رنگش ندیده رنگ درنگ
منم که شیشه ام از لوح مدعا بیرنگ از عرفی قصیده 25
1. منم که شیشه ام از لوح مدعا بیرنگ
نه تشنگی کش آبم، نه آرزوچش رنگ
چهره پرداز جهان رخت کشد چون بجمل از عرفی قصیده 26
1. چهره پرداز جهان رخت کشد چون بجمل
شب شود نیمرخ و روز شود مستقبل
ای شب هجر تو در دیده خورشید سبل از عرفی قصیده 27
1. ای شب هجر تو در دیده خورشید سبل
چشم روح القدس از شوق جمالت احول
نوبهار آمد که افشاند چو حسن یار گل از عرفی قصیده 28
1. نوبهار آمد که افشاند چو حسن یار گل
چون وصال یار ریزد هر خس و هر خار گل
چون ز لطف آری ببالین من بیمار گل از عرفی قصیده 29
1. چون ز لطف آری ببالین من بیمار گل
از پی آرایش تابوت هم بردار گل
رفتم ای غم زپی عمر شتابان رفتم از عرفی قصیده 30
1. رفتم ای غم زپی عمر شتابان رفتم
بشتاب ار طلبت هست زمن هان رفتم
از در دوست چگویم بچه عنوان رفتم از عرفی قصیده 31
1. از در دوست چگویم بچه عنوان رفتم
همه شوق آمده بودم همه حرمان رفتم
باز گلبانگ پریشان می‌زنم از عرفی قصیده 32
1. باز گلبانگ پریشان می‌زنم
آتشی در عندلیبان می‌زنم
صباح عید که در تکیه گاه ناز و نعیم از عرفی قصیده 33
1. صباح عید که در تکیه گاه ناز و نعیم
گدا کلاه نمد کج نهاد و شه دیهیم
من و نمودن بطلان عهدهای قدیم از عرفی قصیده 34
1. من و نمودن بطلان عهدهای قدیم
بذکر منقبت عهد شاهزاده سلیم