ز تاب شعشعه مهر سایه بهر از عرفی شیرازی قصیده 47
1. ز تاب شعشعه مهر سایه بهر پناه
سزد که بگسلد از شخص و پیش گیرد راه
...
ز فیض گلشن روی تو چون شود از عرفی شیرازی قصیده 48
1. ز فیض گلشن روی تو چون شود آگاه
که سوزد آتش حسن تو بال مرغ نگاه
...
کردم ز شراب ناب توبه از عرفی شیرازی قصیده 49
1. کردم ز شراب ناب توبه
وز گفته ناصواب توبه
...
ای مرا بر زشتی اعمال ، از عرفی شیرازی قصیده 50
1. ای مرا بر زشتی اعمال ، نومیدی گواه
دورم از حسن عمل چون رو سپیدی از گناه
...
گر مرد همتی ز مروت نشان از عرفی شیرازی قصیده 51
1. گر مرد همتی ز مروت نشان مخواه
صد جا شهید شو ، دیت از دشمنان مخواه
...
بیا که با دلم آن می‌کند از عرفی شیرازی قصیده 52
1. بیا که با دلم آن می‌کند پریشانی
که غمزه تو نکردست با مسلمانی
...
زهی وفای تو همسایه پشیمانی از عرفی شیرازی قصیده 53
1. زهی وفای تو همسایه پشیمانی
نگاه گرم تو تکلیف نامسلمانی
...
ای دل راهزن که از عرشم از عرفی شیرازی قصیده 54
1. ای دل راهزن که از عرشم
بحضیض ثری فرستادی
...
ز خود گر، دیده بر بندی از عرفی شیرازی قصیده 55
1. ز خود گر، دیده بر بندی برآنم کام جان بینی
همان کز اشتیاق دیدنش زاری همان بینی
...
بخوان خود درآ تا قبله از عرفی شیرازی قصیده 56
1. بخوان خود درآ تا قبله روحانیان بینی
بین در آینه تا آتش صد خانمان بینی
...
بود درکتم عدم بکر طبیعت از عرفی شیرازی قصیده 57
1. بود درکتم عدم بکر طبیعت را جای
که خرد بر سرش استاده همی گفت برآی
...