فارغیم ای عاملان حشر ز احسان از عرفی شیرازی غزل 25
1. فارغیم ای عاملان حشر ز احسان شما
کشت و کار ما نمی گنجد به میزان شما
صبح گدا و شام ز خورشید روشن از عرفی شیرازی غزل 26
1. صبح گدا و شام ز خورشید روشن است
گر قادری ببخش چراغی به شام ما
ار نالهٔ شبانه اثر برده‌ایم از عرفی شیرازی غزل 27
1. ار نالهٔ شبانه اثر برده‌ایم ما
ناموس گریه‌های سحر برده‌ایم ما
نوش دارو نشأ ی علت نهد در از عرفی شیرازی غزل 28
1. نوش دارو نشأ ی علت نهد در جان ما
در خمار معجز افتد عیسی از درمان ما
نداد نور شراری چراغ هستی از عرفی شیرازی غزل 29
1. نداد نور شراری چراغ هستی ما
گلی نچید ز شاخ، دراز دستی ما
گفت و گوی غم یعقوب بود پیشه از عرفی شیرازی غزل 30
1. گفت و گوی غم یعقوب بود پیشه ی ما
بوی پیراهن یوسف دهد اندیشه ی ما
دلم در کعبه‌ای رو کرد و همت از عرفی شیرازی غزل 31
1. دلم در کعبه‌ای رو کرد و همت جوید از دل‌ها
که خواهد ماندش از پی کعبه‌ها در طی منزل‌ها
از بس که در معارضه دیدم مثال‌ها از عرفی شیرازی غزل 32
1. از بس که در معارضه دیدم مثال‌ها
عاجز شدم ز کشمش احتمال‌ها
صد قول به یک زمزمه طی می کنم از عرفی شیرازی غزل 33
1. صد قول به یک زمزمه طی می کنم امشب
مستی نه به اندازه ی می می کنم امشب
دل چو به غم شاد زیست، مهر از عرفی شیرازی غزل 34
1. دل چو به غم شاد زیست، مهر و وفا از او طلب
غم چو گو ۰۰۰ رفت، برگ و نوا از او طلب
صد شکر کز اقبال غم و لشگر از عرفی شیرازی غزل 35
1. صد شکر کز اقبال غم و لشگر آفت
در مملکت عشق نشینم به خلافت
گشود برقع و توفان حسن عالم از عرفی شیرازی غزل 36
1. گشود برقع و توفان حسن عالم سوخت
متاع شادی و غم جمع بود در هم سوخت