جمال لفظ فزای و کمال معنی از عنصری بلخی قصیده 24
1. جمال لفظ فزای و کمال معنی گیر
به رسم تهنیت عید از آفرین امیر
...
1. جمال لفظ فزای و کمال معنی گیر
به رسم تهنیت عید از آفرین امیر
...
1. به از عید نشناسم از روزگار
نه از مدح خسرو به آموزگار
...
1. مراد عالم و شاه زمین و گنج هنر
قوام ملک و نظام هدی و فخر بشر
...
1. اگر چه کار خرد عبرت است سرتاسر
نگر چگونه نماید همی خرد بعبر
...
1. ز عشق خویش مگر زلف آن پری رخسار
شکسته شد که چنین چفته گشت چنبروار
...
1. عارضش را جامه پوشیدست نیکویی و فر
جامه ای کش ابره از مشکت وز آتش آستر
...
1. بهار زینت باغی نه باغ بلکه بهار
بهار خانۀ مشکوی و مشکبوی بهار
...
1. گه آن آراسته زلفش زره گردد گهی چنبر
گه آن پیراسته جعدش ببارد مشگ و گه عنبر
...
1. گر نه مشکست از چه معنی شد سر زلفین یار ؟
مشکبوی و مشکرنگ و مشکسای و مشکبار
...
1. اتفاق افتاد پنداری مرا با زلف یار
همچو او من گوژپشتم ، همچو او من بیقرار
...
1. ایا شنیده هنرهای خسروان بخبر
بیا ز خسرو مشرق عیان ببین تو هنر
...