آنرا که سر و دل از حکیم نزاری قهستانی رباعی 85
1. آنرا که سر و دل ملامت باشد
پیوسته کشنده‌ی غرامت باشد
...
از دوست مرا وانگری از حکیم نزاری قهستانی رباعی 86
1. از دوست مرا وانگری بس باشد
وز گوشه‌ی چشمش نظری بس باشد
...
یک نکته گر از از حکیم نزاری قهستانی رباعی 87
1. یک نکته گر از لفظ مقدس باشد
با من به از آنک با همه کس باشد
...
پیوند حقیقی از حکیم نزاری قهستانی رباعی 88
1. پیوند حقیقی کشش جان باشد
نه وصل عنان گیر، نه هجران باشد
...
می آینه‌ی خاطر از حکیم نزاری قهستانی رباعی 89
1. می آینه‌ی خاطر رخشان باشد
جانست وز جان چه خوش‌ترست آن باشد
...
بارم که به خُلق از حکیم نزاری قهستانی رباعی 90
1. بارم که به خُلق و خَلق نیکو باشد
آرام و قرار دل من او باشد
...
با ما نه جهنم از حکیم نزاری قهستانی رباعی 91
1. با ما نه جهنم و نه مینو باشد
نی بر غلطم که هر دو نیکو باشد
...
کُنجی که درو از حکیم نزاری قهستانی رباعی 92
1. کُنجی که درو گنج الهی باشد
هر چیز کزان گنج بخواهی باشد
...
روزی که مرا از از حکیم نزاری قهستانی رباعی 93
1. روزی که مرا از تو جدایی باشد
از چرخ نشان بی وفایی باشد
...
کی همچو تو مریم از حکیم نزاری قهستانی رباعی 94
1. کی همچو تو مریم آستینی باشد
ممکن نه که در هیچ زمینی باشند
...
بر من به سر از از حکیم نزاری قهستانی رباعی 95
1. بر من به سر از عمر چنین خواهد شد
بس خون که ز دیده بر زمین خواهد شد
...
ای عقل چرا زبون از حکیم نزاری قهستانی رباعی 96
1. ای عقل چرا زبون دل باید شد
مفتون بت چین و چگل باید شد
...