رباعیات حکیم نزاری قهستانی

1 با ما نه جهنم و نه مینو باشد نی بر غلطم که هر دو نیکو باشد

2 اینجا که منم کس نبود الا من آنجا دگری نیست همه او باشد

1 کُنجی که درو گنج الهی باشد هر چیز کزان گنج بخواهی باشد

2 درویش که درویش بود سلطانست در فقر کمال پادشاهی باشد

1 روزی که مرا از تو جدایی باشد از چرخ نشان بی وفایی باشد

2 تاریک شود همه جهان بر چشمم بی نور مرا چه روشنایی باشد

1 کی همچو تو مریم آستینی باشد ممکن نه که در هیچ زمینی باشند

2 هر گه که تو چین از آستین باز کنی در هر چینی خراج چینی باشند

1 بر من به سر از عمر چنین خواهد شد بس خون که ز دیده بر زمین خواهد شد

2 با ما سخن از دنیی و دین می‌گویند نه آن به حجاب ما نه این خواهد شد

1 ای عقل چرا زبون دل باید شد مفتون بت چین و چگل باید شد

2 آن روز مرا بزیر ژل باید شد کز روی محققان خجل باید شد

1 می‌ترسم از آن خط که جهان در تو کشد تیر فلک از حد کمان در تو کشد

2 گر هیچ سیه کاری زشتت روزی بر روی افتد خلق زبان در تو کشد

1 ای دل سر و کارت ار چه بی‌سامان شد با یار ز انصاف برون نتوان شد

2 ابرست رقیب و مه نو روی جیب چون ابر برآمد مه نو پنهان شد

1 این ره روشن مرا ز انفاس تو شد وین بی‌خبری در سرم از کاس تو شد

2 در گوش دلم ز حقه ستر انام درّیست که آن سفته به الماس تو شد

1 می ده که ز جانم رمقی بیش نماند صبرم ز دل مصلحت اندیش نماند

2 حیض همه روزه داشت زان شد مستور وز دختر رز هیچ که عذر پیش نماند