رباعیات حکیم نزاری قهستانی

1 نه در خور اوییم و نه او لایق ماست عذرا نتوان گفت که او وامق ماست

2 اینجا همه او دگر چه می پنداری ما عاشق او نه ایم او عاشق ماست

1 معموری روزگار ویرانی ماست جمعیت احباب پریشانی ماست

2 آه از عدم عقل که در ملک وجود چندین خلل از بی سر و سامانی ماست

1 هر دم که خیال از نظرم بگذشتست صد نیز جفا بر جگرم بگذشتست

2 چون شرح دهم که تا رفتم ز برت از حادثه ها چه بر سرم بگذشتست

1 آسوده دلی که زیر بار غم تست خوش خفته سری که بر کنار غم تست

2 گر هست سری که بر کرانست از غم آنست که در میان کار غم تست

1 محصول من از باده پرستی غم تست مقصود ز هشیاری و مستی غم تست

2 گر می نخورم و گر خورم هر دو یکیست سرمایه ی نیستی و هستی غم تست

1 از روی تو در نظر خیالی ماندست وز وصل تو در سرم محالی ماندست

2 بیرون رود و بگذرد آخر روزی در طالع من اگر و بالی ماندست

1 این دست اگر چه زیر سرها بودست جز زیر سر او جمله سودا بودست

2 هر چند نه حد ماست وصل چو تویی از بدو ازل حواله ما بودست

1 گفتم که برای ما قرینی بفرست گر گندمیی نیست جوینی بفرست

2 حالی چو ضرورت و مهم دارم زود تا زان برسد به نقد زینی بفرست

1 درد سر بنده را مداوا بفرست یعنی قدری می مصفا بفرست

2 با او سخنی است به خلوت ما را آن یارک فیروزه قبا را بفرست

1 در مذهب عاشقان قراری دگر است این باده عشق را قراری دگر است

2 هر علم که در مدرسه حاصل کردم کاری دگرست و عشق کاری دگرست