هنگام صبوح چون از حکیم نزاری قهستانی رباعی 13
1. هنگام صبوح چون درآیی از خواب
در خواه ز باقیات دوشینه شراب
...
خواهم ز تو چیزی از حکیم نزاری قهستانی رباعی 14
1. خواهم ز تو چیزی به معمایی خوب
کان هست چو طبعت به لطافت منسوب
...
ساقی به که سپیده از حکیم نزاری قهستانی رباعی 15
1. ساقی به که سپیده بر خویش بجنب
می در ده و خلوت کن و مگریز از (شب)
...
آنجا که دل سوخته از حکیم نزاری قهستانی رباعی 16
1. آنجا که دل سوخته ما آنجاست
گر دریابی معاد و مبدا آنجاست
...
زین واقعه سیاره از حکیم نزاری قهستانی رباعی 17
1. زین واقعه سیاره و افلاک بسوخت
زین حادثه آب خون شد و خاک بسوخت
...
بی‌خویشتنم از حکیم نزاری قهستانی رباعی 18
1. بی‌خویشتنم و دیش یگانهٔ ماست
فریاد ز دست آنک هم‌خانهٔ ماست
...
جان زنده دل از از حکیم نزاری قهستانی رباعی 19
1. جان زنده دل از نسیم جانانه ماست
عشق آفت عقل و عقل دیوانه ی ماست
...
آنی تو که شیوه از حکیم نزاری قهستانی رباعی 20
1. آنی تو که شیوه تو برگزیده ی ماست
آنجا که تو را پای بود دیده ماست
...
نه در خور اوییم از حکیم نزاری قهستانی رباعی 21
1. نه در خور اوییم و نه او لایق ماست
عذرا نتوان گفت که او وامق ماست
...
معموری روزگار از حکیم نزاری قهستانی رباعی 22
1. معموری روزگار ویرانی ماست
جمعیت احباب پریشانی ماست
...
هر دم که خیال از حکیم نزاری قهستانی رباعی 23
1. هر دم که خیال از نظرم بگذشتست
صد نیز جفا بر جگرم بگذشتست
...
آسوده دلی که از حکیم نزاری قهستانی رباعی 24
1. آسوده دلی که زیر بار غم تست
خوش خفته سری که بر کنار غم تست
...