برفتی و ما را از حکیم نزاری قهستانی غزل 1156
1. برفتی و ما را به هجران سپردی
بس از عشوه بازآ که از حد ببردی
...
اگر به کلبه احزان از حکیم نزاری قهستانی غزل 1157
1. اگر به کلبه احزان ما گذر کردی
فضای کلبه ما جنّتی دگر کردی
...
گر هیچ صبا به از حکیم نزاری قهستانی غزل 1158
1. گر هیچ صبا به ما گذر کردی
وز دوست به ما پیامی آوردی
...
برفتی و ما را از حکیم نزاری قهستانی غزل 1159
1. برفتی و ما را فراموش کردی
شراب مُرَوَّق بسی نوش کردی
...
عجب که رغبت دیدار از حکیم نزاری قهستانی غزل 1160
1. عجب که رغبت دیدار دوستان کردی
قدم به کلبه ما رنجه ناگهان کردی
...
یادِ آن وقت که از حکیم نزاری قهستانی غزل 1161
1. یادِ آن وقت که با ما نظری می کردی
بر سر کشته‌ی هجران گذری می کردی
...
هیچ یاری بود از حکیم نزاری قهستانی غزل 1162
1. هیچ یاری بود که برگردی
بعدِ چندین که دوستی کردی
...
نه قبول کرده از حکیم نزاری قهستانی غزل 1163
1. نه قبول کرده بودی که ز عهد برنگردی
چه گناه کردم آخر که خلافِ عهد کردی
...
ز حد بمی بری ای از حکیم نزاری قهستانی غزل 1164
1. ز حد بمی بری ای دوست نا جوان مردی
غمِ تو چند خورم بس که خونِ من خوردی
...
ای نوبهارِ خوبی از حکیم نزاری قهستانی غزل 1165
1. ای نوبهارِ خوبی از چهره تو وَردی
وی خلدِ جاودانی از کوچه تو گردی
...
دوش آمدی و خرمن از حکیم نزاری قهستانی غزل 1166
1. دوش آمدی و خرمن ما آتشی زدی
ام‌شب بیا و باز رهان بازم از خودی
...
چه شورست این از حکیم نزاری قهستانی غزل 1167
1. چه شورست این که در عالم فکندی
زلازِل در بنی آدم فکندی
...