اگر خواهی که خود را بازیابی از نزاری غزل 1133
1. اگر خواهی که خود را بازیابی
میان محرمان راز یابی
شهره ی شهر شدم در غم شهرآشوبی از نزاری غزل 1134
1. شهره ی شهر شدم در غم شهرآشوبی
وز که در دوستیِ او نگرفتم کوبی
ما را ز دهانِ تو نباتی از نزاری غزل 1135
1. ما را ز دهانِ تو نباتی
یعنی که به بوسه ای براتی
هنوز امّید می‌دارم به عون‌الله ملاقاتی از نزاری غزل 1136
1. هنوز امّید می‌دارم به عون‌الله ملاقاتی
سری بر قلّه ی کوهی و دستی بر مناجاتی
ز ما برشکستی و از ما بجستی از نزاری غزل 1137
1. ز ما برشکستی و از ما بجستی
بر آنی که از زحمتِ ما برستی
گر به مستی زدم اندر سر زلفت دستی از نزاری غزل 1138
1. گر به مستی زدم اندر سر زلفت دستی
این همه خرده نگیرند بتا بر مستی
یک جام به من ده و برستی از نزاری غزل 1139
1. یک جام به من ده و برستی
از علتِ خویشتن‌پرستی
گر مستی و گر هواپرستی از نزاری غزل 1140
1. گر مستی و گر هواپرستی
از ما بگذر چنان که هستی
چه شب بود آن که از ما برشکستی از نزاری غزل 1141
1. چه شب بود آن که از ما برشکستی
کزان شب باز در در وصل بستی
گر تو را با ما نه یاری با تو ما را دوستی از نزاری غزل 1142
1. گر تو را با ما نه یاری با تو ما را دوستی
دوستی بس معتبر اصلی‌ست یارا دوستی
خلاف وفا نیست در دوستی از نزاری غزل 1143
1. خلاف وفا نیست در دوستی
دلا در وفا کوش اگر دوستی