گر هیچ شریف‌تر ز می بودی از نزاری غزل 1180
1. گر هیچ شریف‌تر ز می بودی
آن چیز حرام‌تر ز وی بودی
دو سه روز است که دیدار به ما ننمودی از نزاری غزل 1181
1. دو سه روز است که دیدار به ما ننمودی
مرحبا شاد رسیدی و کرم فرمودی
وفا نکردی و از دوستی بگردیدی از نزاری غزل 1182
1. وفا نکردی و از دوستی بگردیدی
صلاحِ خویش مگر شیوه ی دگر دیدی
وفا نکردی و پیوندِ عهد ببردی از نزاری غزل 1183
1. وفا نکردی و پیوندِ عهد ببردی
به دشمنی من از دوستی بگردیدی
دریغا مهر و پیوندت که بگسستی و ببریدی از نزاری غزل 1184
1. دریغا مهر و پیوندت که بگسستی و ببریدی
نمی‌دانم که را بر من بدل کردی و بگزیدی
باز جهان تازه کرد قدرتِ باری از نزاری غزل 1185
1. باز جهان تازه کرد قدرتِ باری
باده بده بر نسیمِ بادِ بهاری
آخر ای دوست به من به من باز نظر کن باری از نزاری غزل 1186
1. آخر ای دوست به من به من باز نظر کن باری
چه شود گر شود آسوده ز یاری یاری
خلافِ عهد روا نیست در وفاداری از نزاری غزل 1187
1. خلافِ عهد روا نیست در وفاداری
چه گویمت که تو بد عهد و بی وفا یاری
خلافِ عهد مکن گر سرِ وفاداری از نزاری غزل 1188
1. خلافِ عهد مکن گر سرِ وفاداری
که گر خلاف کنی قصدِ جانِ ما داری
توقّع است که گوشی به حالِ ما داری از نزاری غزل 1189
1. توقّع است که گوشی به حالِ ما داری
روا مدار که آزارِ ما روا داری
مرا به چاشنیی جانبی مگر داری از نزاری غزل 1190
1. مرا به چاشنیی جانبی مگر داری
که گوشه ی دهنی خوش‌تر از شکر داری
نه مهربانی و نه شفقت و نه دل داری از نزاری غزل 1191
1. نه مهربانی و نه شفقت و نه دل داری
همین و هیچ دگر شوخی و ستم گاری