ندانم آفتاب از حکیم نزاری قهستانی غزل 1049
1. ندانم آفتاب است آن اگر رو
کمندِ عنبرین است آن اگر مو
...
ای چون قدت نخاسته از حکیم نزاری قهستانی غزل 1050
1. ای چون قدت نخاسته در جوی‌بار سرو
نارُسته چون تو در چمن روزگار سرو
...
بیا که جانِ منی از حکیم نزاری قهستانی غزل 1051
1. بیا که جانِ منی جانِ من بیا بمرو
مکن به کامِ رقیبان مکن مرا بمرو
...
گر شبکی نشستمی از حکیم نزاری قهستانی غزل 1052
1. گر شبکی نشستمی با بُتِ خویش رو به رو
وه که چه عیش کردمی تازه به تازه نو به نو
...
خوش است بر لبِ از حکیم نزاری قهستانی غزل 1053
1. خوش است بر لبِ قلزم نشسته در باکو
به یادِ رویِ تو ساغر به دست امّا کو
...
بادِ بهار می از حکیم نزاری قهستانی غزل 1054
1. بادِ بهار می وزد بادۀ خوش گوار کو
بویِ بنفشه می دَمَد ساقیِ گل عذار کو
...
برآوردند طوفان از حکیم نزاری قهستانی غزل 1055
1. برآوردند طوفان از جهان دیوان سلیمان کو
ز سحرِ سامری پر شد همه آفاق ثعبان کو
...
من به جان آمده از حکیم نزاری قهستانی غزل 1056
1. من به جان آمده ام راه سویِ جانان کو
سخت است دشوار طریقی ست رهی آسان کو
...
آخر ای راحت جان از حکیم نزاری قهستانی غزل 1057
1. آخر ای راحت جان دردِ دلِ ما بشنو
امشب از بهرِ خدا مرحمتی کن بمرو
...
آخر ای راحتِ از حکیم نزاری قهستانی غزل 1058
1. آخر ای راحتِ جان دردِ دلِ ما بشنو
سخنی چند از این بی دلِ شیدا بشنو
...
ما می‌رویم و از حکیم نزاری قهستانی غزل 1059
1. ما می‌رویم و با تو نکرده وداعِ راه
جان بر دهان رسیده و بسته دهان ز آه
...
اگر در عالمِ از حکیم نزاری قهستانی غزل 1060
1. اگر در عالمِ غیبم دهی راه
شود بر من زبانِ خلق کوتاه
...