مستم از اقداحِ از حکیم نزاری قهستانی غزل 1037
1. مستم از اقداحِ مالا مالِ تو
وز شرابِ کشفِ وجد و حالِ تو
رفتی و یک نفس از حکیم نزاری قهستانی غزل 1038
1. رفتی و یک نفس نرفت از نظرم خیالِ تو
بی‌خبرم ز خود ولی با خبرم ز حالِ تو
کارم از دست بشد از حکیم نزاری قهستانی غزل 1039
1. کارم از دست بشد دستِ من و دامنِ تو
گر نداری سرِ من خونِ و گردنِ تو
بادِ صبا بر گرفت از حکیم نزاری قهستانی غزل 1040
1. بادِ صبا بر گرفت بویِ عرق چینِ تو
نافۀ مشکِ تتار نیفۀ پرچینِ تو
باز مرا مست کرد از حکیم نزاری قهستانی غزل 1041
1. باز مرا مست کرد بویِ عرق چینِ تو
در سرم افتاد شور ز آن لبِ شیرینِ تو
دل‌برا در آرزویِ از حکیم نزاری قهستانی غزل 1042
1. دل‌برا در آرزویِ رویِ شهر آرایِ تو
عمر من بگذشت و من نگذشتم از سودایِ تو
ای به تو آرزویِ از حکیم نزاری قهستانی غزل 1043
1. ای به تو آرزویِ من بیش‌تر از جفایِ تو
سر برود ولی ز سر کم نشود هوایِ تو
آخر ای دوست کجایی از حکیم نزاری قهستانی غزل 1044
1. آخر ای دوست کجایی که چنانم بی‌تو
که سر از پای و شب از روز ندانم بی‌تو
دریغ آن همه امّیدِ از حکیم نزاری قهستانی غزل 1045
1. دریغ آن همه امّیدِ من به یاریِ تو
دریغ آن همه اخلاص و دوستاری تو
ای دلِ سوداییِ از حکیم نزاری قهستانی غزل 1046
1. ای دلِ سوداییِ من چند ز رعناییِ تو
آفتِ بد نامیِ من غایتِ رسواییِ تو
ماییم و نیم جان از حکیم نزاری قهستانی غزل 1047
1. ماییم و نیم جان و جهانی و نیم‌جو
جان از برایِ می که ستاند زما گرو
به دادخواه زِ از حکیم نزاری قهستانی غزل 1048
1. به دادخواه زِ دستِ تو می‌روم سویِ اردو
مگر خلاص دهندم ز پای مالِ غم تو