مستم از اقداحِ مالا مالِ تو از نزاری غزل 1037
1. مستم از اقداحِ مالا مالِ تو
وز شرابِ کشفِ وجد و حالِ تو
رفتی و یک نفس نرفت از نظرم خیالِ تو از نزاری غزل 1038
1. رفتی و یک نفس نرفت از نظرم خیالِ تو
بی‌خبرم ز خود ولی با خبرم ز حالِ تو
کارم از دست بشد دستِ من و دامنِ تو از نزاری غزل 1039
1. کارم از دست بشد دستِ من و دامنِ تو
گر نداری سرِ من خونِ و گردنِ تو
بادِ صبا بر گرفت بویِ عرق چینِ تو از نزاری غزل 1040
1. بادِ صبا بر گرفت بویِ عرق چینِ تو
نافۀ مشکِ تتار نیفۀ پرچینِ تو
باز مرا مست کرد بویِ عرق چینِ تو از نزاری غزل 1041
1. باز مرا مست کرد بویِ عرق چینِ تو
در سرم افتاد شور ز آن لبِ شیرینِ تو
دل‌برا در آرزویِ رویِ شهر آرایِ تو از نزاری غزل 1042
1. دل‌برا در آرزویِ رویِ شهر آرایِ تو
عمر من بگذشت و من نگذشتم از سودایِ تو
ای به تو آرزویِ من بیش‌تر از جفایِ تو از نزاری غزل 1043
1. ای به تو آرزویِ من بیش‌تر از جفایِ تو
سر برود ولی ز سر کم نشود هوایِ تو
آخر ای دوست کجایی که چنانم بی‌تو از نزاری غزل 1044
1. آخر ای دوست کجایی که چنانم بی‌تو
که سر از پای و شب از روز ندانم بی‌تو
دریغ آن همه امّیدِ من به یاریِ تو از نزاری غزل 1045
1. دریغ آن همه امّیدِ من به یاریِ تو
دریغ آن همه اخلاص و دوستاری تو
ای دلِ سوداییِ من چند ز رعناییِ تو از نزاری غزل 1046
1. ای دلِ سوداییِ من چند ز رعناییِ تو
آفتِ بد نامیِ من غایتِ رسواییِ تو
ماییم و نیم جان و جهانی و نیم‌جو از نزاری غزل 1047
1. ماییم و نیم جان و جهانی و نیم‌جو
جان از برایِ می که ستاند زما گرو
به دادخواه زِ دستِ تو می‌روم سویِ اردو از نزاری غزل 1048
1. به دادخواه زِ دستِ تو می‌روم سویِ اردو
مگر خلاص دهندم ز پای مالِ غم تو