ای عشق تو از بدو از حکیم نزاری قهستانی غزل 1014
1. ای عشق تو از بدو کن در جان من
چشمی فکن بر دیده ی گریه گریان من
صحبت اهل دلی از حکیم نزاری قهستانی غزل 1015
1. صحبت اهل دلی و جاه من و جان من
گوشه ی ویرانه ای ملک سلیمان من
الغیاث ای دوستان از حکیم نزاری قهستانی غزل 1016
1. الغیاث ای دوستان از درد بی درمان من
خود نمی بخشاید آخر هیچ دل بر جان من
گواه است بر درد از حکیم نزاری قهستانی غزل 1017
1. گواه است بر درد پنهان من
دل و چشم بریان و گریان من
اگر ز دوستی اوست از حکیم نزاری قهستانی غزل 1018
1. اگر ز دوستی اوست خلق دشمن من
رواست گو همه عالم مباش جز دشمن
کو شیفته ای کجاست از حکیم نزاری قهستانی غزل 1019
1. کو شیفته ای کجاست چون من
بر باد فراق داده خزمن
هر لحظه هدهدی از حکیم نزاری قهستانی غزل 1020
1. هر لحظه هدهدی ز سبا میرسد به من
بوی خوش از نسیم صبا می رسد به من
گر به گوشت برسد از حکیم نزاری قهستانی غزل 1021
1. گر به گوشت برسد درد من و زاری من
زحمت آید مگرت بر شب بیداری من
بیا و دیده ی پر از حکیم نزاری قهستانی غزل 1022
1. بیا و دیده ی پر خون ما بین
نظر گاه دل مجنون ما بین
ای ز بهشت بی خبر از حکیم نزاری قهستانی غزل 1023
1. ای ز بهشت بی خبر رونق نو بهار بین
رونق نو بهار چه جنت آشکار بین
گوشه چشم پر خمارش از حکیم نزاری قهستانی غزل 1024
1. گوشه چشم پر خمارش بین
سر دستان پر نگارش بین
مجنون در لیلی از حکیم نزاری قهستانی غزل 1025
1. مجنون در لیلی زد فرهاد در شیرین
اینجا سخنی دیدم همچون شکر شیرین