ای دل نمی‌گفتم از حکیم نزاری قهستانی غزل 990
1. ای دل نمی‌گفتم تورا با عشق خود بینی مکن
آنجا که باشد نی‌شکر دعویِ شیرینی مکن
...
ای عشق تو در جان از حکیم نزاری قهستانی غزل 991
1. ای عشق تو در جان من از بدو کُن
جانا چنین بیگانگی با ما مکن
...
ای دل حصارِ همّتِ از حکیم نزاری قهستانی غزل 992
1. ای دل حصارِ همّتِ مردان پناه کن
دنیا و دین به مرتبه تسلیمِ راه کن
...
گر هیچ می‌توانی از حکیم نزاری قهستانی غزل 993
1. گر هیچ می‌توانی ما را حمایتی کن
پیوندِ جانِ خود را با ما عنایتی کن
...
با پای لطف نگارا از حکیم نزاری قهستانی غزل 994
1. با پای لطف نگارا به کوی ما گذری کن
به چشم رحم خدا را به سوی ما نظری کن
...
گر هیچ می‌توانی از حکیم نزاری قهستانی غزل 995
1. گر هیچ می‌توانی ای دل گزارشی کن
با حامیِ عنایت ما را سپارشی کن
...
ای قامتِ تو قیامتِ از حکیم نزاری قهستانی غزل 996
1. ای قامتِ تو قیامتِ من
قدِّ تو شکسته قامتِ من
...
آبِ‌روی خود ببردم از حکیم نزاری قهستانی غزل 997
1. آبِ‌روی خود ببردم در میانِ انجمن
از چه از من راست بشنو از دلِ بی‌خویشتن
...
کُنج خراباتِ از حکیم نزاری قهستانی غزل 998
1. کُنج خراباتِ عشق، جای من و گنجِ من
خواه زمان بر زمین، خواه زمین بر زمن
...
هر شب از ایوان از حکیم نزاری قهستانی غزل 999
1. هر شب از ایوان به کیوان بگذرد فریادِ من
هر زمان در موجِ خون افتد دلِ ناشادِ من
...
مرا جانانه‌ای از حکیم نزاری قهستانی غزل 1000
1. مرا جانانه‌ای باید که باشد غم گسارِ من
میانِ نازکش باشد همه شب در کنارِ من
...
ای بخت اگر حامی از حکیم نزاری قهستانی غزل 1001
1. ای بخت اگر حامی شوی سعیی کنی در کار من
باشد که هم یاری کند روزی دلِ نایار من
...