گر باز میسّر شودم از حکیم نزاری قهستانی غزل 978
1. گر باز میسّر شودم رویِ تو دیدن
جان پیش کشم تا به کی از جور کشیدن
...
1. گر باز میسّر شودم رویِ تو دیدن
جان پیش کشم تا به کی از جور کشیدن
...
1. مرا ز دیده چه حاصل مگر به رویِتو دیدن
مرا چه فایده از دل مگر ز جز تو بریدن
...
1. چه خوش باشد پس از هجران کشیدن
ملاقاتِ عزیزان بازدیدن
...
1. ز بامِ مسجد الأقصی مؤذّن
چو قامت گفت نتوان بود ساکن
...
1. ای عشق میتوانی بر کلّ و جزوِ ما زن
حاجاتِ ما روا کن فالی برین دعا زن
...
1. عاقلهی عقل چیست مظلمهی مرد و زن
هم نفسِ عشق باش بیش دگر دم مزن
...
1. ای عشق پروریده تو را درکنارِ حسن
وی رسته سر و قدِّ تو بر جویبارِ حسن
...
1. گر بگویم که شد از نورِ تجلّی روشن
همه جای و جهت و بام و درِ کلبهی من
...
1. ای دلِ درمانده به حبس وطن
لافِ سرا پردهی بالا مزن
...
1. آخر ای ظالم خدا را یاد کن
بنده را بندِ غم آزاد کن
...
1. ای پیک مشتاقان بگو امشب بدان پیمانشکن
کز دوستانِ معتقد شوخی مکن دل بر مکن
...
1. ماه رویا قصدِ جانِ مردمِ بیدل مکن
کار بر بیچارگانِ ممتحن مشکل مکن
...