ای خاک درِ تو آب از حکیم نزاری قهستانی غزل 930
1. ای خاک درِ تو آب رویم
بر باد مده چو خاکِ کویم
...
در کویِ دوست گر از حکیم نزاری قهستانی غزل 931
1. در کویِ دوست گر چه نه مردانه می‌رویم
هر چون که هست واله و دیوانه می‌رویم
...
بیا تا کژ نشینم از حکیم نزاری قهستانی غزل 932
1. بیا تا کژ نشینم راست گویم
غلامِ قامت چالاک اویم
...
ما گر چه ز خدمتت از حکیم نزاری قهستانی غزل 933
1. ما گر چه ز خدمتت جداییم
تا ظن نبری که بی‌وفاییم
...
می‌خواره و می‌پرست از حکیم نزاری قهستانی غزل 934
1. می‌خواره و می‌پرست ماییم
می در سر و می به دست ماییم
...
ما از آن مستان از حکیم نزاری قهستانی غزل 935
1. ما از آن مستان که پنداری نِه‌ایم
لایقِ مستی و هشیاری نِه‌ایم
...
مهر من ای ماه روی از حکیم نزاری قهستانی غزل 936
1. مهر من ای ماه روی مهربان
ای مَلَک بر بام حسنت سایه بان
...
به غم بنشسته ام از حکیم نزاری قهستانی غزل 937
1. به غم بنشسته ام سر در گریبان
ز اندوه عزیزان و حبیبان
...
مسلمانان مسلمانان از حکیم نزاری قهستانی غزل 938
1. مسلمانان مسلمانان مسلمانی کدام است آن
که با ما بشکند توبه چه نام است آن چه نام است آن
...
یاد آن شب¬ها که از حکیم نزاری قهستانی غزل 939
1. یاد آن شب¬ها که بودی در کنارم دل¬ستان
غیرتِ خورشیدِ تابان رشکِ سروِ بوستان
...
بوی بهار آمده از حکیم نزاری قهستانی غزل 940
1. بوی بهار آمده ست و وقت گل ستان
باد خزان رفت و فتنه های زمستان
...
محروم مانده ام از حکیم نزاری قهستانی غزل 941
1. محروم مانده ام ز ملاقات دوستان
یک ره اثر نکرد مناجات دوستان
...