چه سودا راه زد از حکیم نزاری قهستانی غزل 835
1. چه سودا راه زد دوشم همانا از جنون دیدم
که اندر ظلمتِ شب آفتابی ره نمون دیدم
...
روزها شد که برفتی از حکیم نزاری قهستانی غزل 836
1. روزها شد که برفتی و به خدمت نرسیدم
هیچ کافر مَکَشاد آن چه من از هجر کشیدم
...
ز بس مشقّت و محنت از حکیم نزاری قهستانی غزل 837
1. ز بس مشقّت و محنت که در سفر بکشیدم
به جان رسیدم و در آرزوی دل نرسیدم
...
اگر وصال میسّر از حکیم نزاری قهستانی غزل 838
1. اگر وصال میسّر شود دگر بارم
فراق بیش فریبم دهد نپندارم
...
اگر دولت بود روزی از حکیم نزاری قهستانی غزل 839
1. اگر دولت بود روزی به قوهستان دگر بارم
کند بازم دگر هرگز سفر کردن نپندارم
...
بی تو خونابه به از حکیم نزاری قهستانی غزل 840
1. بی تو خونابه به رخساره فرو می بارم
مرغ و ماهی همه شب خفته و من بیدارم
...
ترا به جان و دل از حکیم نزاری قهستانی غزل 841
1. ترا به جان و دل از جان و دل وفادارم
که من خود از همه ملکِ جهان ترا دارم
...
ز عمرم چه حاصل از حکیم نزاری قهستانی غزل 842
1. ز عمرم چه حاصل چو یاری ندارم
بمردم ز غم غم گساری ندارم
...
چرا چنین شب و روز از حکیم نزاری قهستانی غزل 843
1. چرا چنین شب و روز انتظار می دارم
که چشمِ مرحمتی زان نگار می دارم
...
در عشق تو از نوکِ از حکیم نزاری قهستانی غزل 844
1. در عشق تو از نوکِ قلم دود برآرم
وز سینۀ چون کوره به دم دود برآرم
...
شب ها همه شب در از حکیم نزاری قهستانی غزل 845
1. شب ها همه شب در انتظارم
تا دوست نظر کند به کارم
...
که می‌برد ز رفیقان از حکیم نزاری قهستانی غزل 846
1. که می‌برد ز رفیقان به دوستان خبرم
که من چگونه به درد از جهان همی گذرم
...