گر یک نفس از تو از حکیم نزاری قهستانی غزل 800
1. گر یک نفس از تو می شکیبم
از معتقدان مکن حسیبم
کوزه بر دوشِ راهب از حکیم نزاری قهستانی غزل 801
1. کوزه بر دوشِ راهب دیرم
حلقه در گوش ساجد لاتم
چو بر یادِ لبش از حکیم نزاری قهستانی غزل 802
1. چو بر یادِ لبش در مسکراتم
خضر بر چشمۀ آبِ حیاتم
دردا کز اشتیاقِ از حکیم نزاری قهستانی غزل 803
1. دردا کز اشتیاقِ تو جانا بسوختم
در آتشِ فراق سراپا بسوختم
نمی شود به حیل از حکیم نزاری قهستانی غزل 804
1. نمی شود به حیل با تو در کمر دستم
مگر که چون کمرت پر شود به زر دستم
یک امشبی که به از حکیم نزاری قهستانی غزل 805
1. یک امشبی که به خدمت به باده بنشستم
مکن به بی ادبی سرزنش که بس مستم
بیار باده به من از حکیم نزاری قهستانی غزل 806
1. بیار باده به من ده که توبه بشکستم
اگرچه من ز الستِ ازل چنین مستم
آوازه در افتاد از حکیم نزاری قهستانی غزل 807
1. آوازه در افتاد که من توبه شکستم
نه نه نه چنان است که من توبه پرستم
دردمندم وز وصالِ از حکیم نزاری قهستانی غزل 808
1. دردمندم وز وصالِ یار درمان نیستم
هیچ دردی صعب تر از دردِ هجران نیستم
ازین ورطه بیرون از حکیم نزاری قهستانی غزل 809
1. ازین ورطه بیرون شوی نیستم
غمِ دنیی و دین جوی نیستم
دوش بس خوش روزگاری از حکیم نزاری قهستانی غزل 810
1. دوش بس خوش روزگاری داشتم
تا سحر در بر نگاری داشتم