دبدبه ای می زنند از حکیم نزاری قهستانی غزل 740
1. دبدبه ای می زنند بر سر بازار عشق
هم سر جان می دهند کیست خریدار عشق
دوش مرا پیش کرد از حکیم نزاری قهستانی غزل 741
1. دوش مرا پیش کرد قافله سالارِعشق
گفت بیا طوف کن کعبۀ اسرارِ عشق
مستیم از مبادیِ از حکیم نزاری قهستانی غزل 742
1. مستیم از مبادیِ فطرت ز جامِ عشق
آری مدام مست شدیم از مدامِ عشق
ای خطبۀ سعادتِ از حکیم نزاری قهستانی غزل 743
1. ای خطبۀ سعادتِ کلّی به نامِ عشق
وی آفتابِ عالمِ هستی نظامِ عشق
زلالِ خضر و شبِ از حکیم نزاری قهستانی غزل 744
1. زلالِ خضر و شبِ خلوت و حریفِ موافق
وَ اِن یَکاد بخوان دفعِ چشم زخمِ منافق
رفیقی هم دم و یاری از حکیم نزاری قهستانی غزل 745
1. رفیقی هم دم و یاری موافق
به دست آور ببُر از هر منافق
ما بینِ حقّ و باطل از حکیم نزاری قهستانی غزل 746
1. ما بینِ حقّ و باطل ضدّیتیست مطلق
تیغی به تارِ مویی آویخته معلّق
خنبِ من کوثرست از حکیم نزاری قهستانی غزل 747
1. خنبِ من کوثرست و راحِ رحیق
گنجِ من کُنجِ خانۀ تحقیق
اگر تو جهد کنی از حکیم نزاری قهستانی غزل 748
1. اگر تو جهد کنی با تو می رود توفیق
رفیقِ راه تو توفیق به علی التحقیق
بر ما گر اعتراض از حکیم نزاری قهستانی غزل 749
1. بر ما گر اعتراض کند مدّعی چه باک
بر آستانِ دوست مقیمیم هم چو خاک
فسردگان چه شناسند از حکیم نزاری قهستانی غزل 750
1. فسردگان چه شناسند قدرِ سورِ فلک
که عاشق است که نشناسد از قدم تارک
عشق است فراخ و از حکیم نزاری قهستانی غزل 751
1. عشق است فراخ و سینه‌ای تنگ
راهی ست دراز و مرکبی لنگ