شادی به روزگار شناسندگان راز از نزاری غزل 645
1. شادی به روزگار شناسندگان راز
جان‌ها فدای مقدم مردان پاک‌باز
نه محرمی و نه یاری موافق و دم ساز از نزاری غزل 646
1. نه محرمی و نه یاری موافق و دم ساز
غم تو با که خورم با که برگشایم راز
ز پندار خود رهبری بر مساز از نزاری غزل 647
1. ز پندار خود رهبری بر مساز
مرو ای برادر چنین بر مجاز
می بایدم که بشنوم آواز دل‌نواز از نزاری غزل 648
1. می بایدم که بشنوم آواز دل‌نواز
تا بار دیگرم شود امید تازه باز
پیاپی بده ساقیا شیرهٔ رز از نزاری غزل 649
1. پیاپی بده ساقیا شیرهٔ رز
که دارد نشاطی عصیر زبان گز
اگرچه دل به کسی داد، جان ماست هنوز از نزاری غزل 650
1. اگرچه دل به کسی داد، جان ماست هنوز
به جان او که دلم بر سر وفاست هنوز
امید بستم و نگشاد هیچ کار هنوز از نزاری غزل 651
1. امید بستم و نگشاد هیچ کار هنوز
در اوفتادم و یاری نکرد یار هنوز
نوبهارست و صبا عنبر بیز از نزاری غزل 652
1. نوبهارست و صبا عنبر بیز
روح خواهد که شود راح آمیز
خوش وقت صبوحیان شب‌خیز از نزاری غزل 653
1. خوش وقت صبوحیان شب‌خیز
بر دست گرفته آتش تیز
آخر ای دل چیست چندین رستخیز از نزاری غزل 654
1. آخر ای دل چیست چندین رستخیز
عشق و میدان و تو ای غافل گریز
خون رز بر خاک می‌ریزی مریز از نزاری غزل 655
1. خون رز بر خاک می‌ریزی مریز
می‌کنی در خون خود با ما ستیز
بده به یار می خوش گوار شورانگیز از نزاری غزل 656
1. بده به یار می خوش گوار شورانگیز
عقیق‌رنگ، معنبر نسیم، مشک آمیز