آن کدام‌اند و از حکیم نزاری قهستانی غزل 549
1. آن کدام‌اند و کیان‌اند و کجا می‌باشند
کز خرد دور و برانگیخته با اوباش‌اند
گر همه عالم به از حکیم نزاری قهستانی غزل 550
1. گر همه عالم به بد گفتن زبان در من کشند
من چه غم دارم اگر با من خوش‌اند ار ناخوش‌اند
عشق چون ره بزند از حکیم نزاری قهستانی غزل 551
1. عشق چون ره بزند عقل چه تدبیر کند
مهر چون کم نشود سوز چه تقصیر کند
شب هجران که دلم از حکیم نزاری قهستانی غزل 552
1. شب هجران که دلم نوحه گری ساز کند
با خیالت گله هجر تو آغاز کند
اگر وصال تو دفع از حکیم نزاری قهستانی غزل 553
1. اگر وصال تو دفع مفارقت نکند
زمانه ریش دلم را معالجت نکند
در سرم شوری تقاضا از حکیم نزاری قهستانی غزل 554
1. در سرم شوری تقاضا می کند
رغبت دیوانگی ها می کند
تو را عشق اگر رهنمایی از حکیم نزاری قهستانی غزل 555
1. تو را عشق اگر رهنمایی کند
ز پیوند عقلت جدایی کند
مکن چندین ملامت از حکیم نزاری قهستانی غزل 556
1. مکن چندین ملامت ای خردمند
من دیوانه را بگذار در بند
مجاوران صوامع از حکیم نزاری قهستانی غزل 557
1. مجاوران صوامع مگر نمی دانند
که ساکنان خرابات عشق مردانند
به قول نکردی وفا از حکیم نزاری قهستانی غزل 558
1. به قول نکردی وفا چنین نکنند
شدی به شعبده در خون ما چنین نکنند
خوش وقت حال زنده از حکیم نزاری قهستانی غزل 559
1. خوش وقت حال زنده دلانی که با تو اند
وه وه کمال زنده دلانی که با تو اند
مرا تا با تو افتاده از حکیم نزاری قهستانی غزل 560
1. مرا تا با تو افتاده ست پیوند
نه در گوشم نصیحت رفت نه پند