نه محرمی که پیامی از حکیم نزاری قهستانی غزل 429
1. نه محرمی که پیامی به یار بگذارد
نه هم دمی که دمی خاطرم نگه دارد
کس نمی دانم که از حکیم نزاری قهستانی غزل 430
1. کس نمی دانم که پیغامی برد
یک قدم با ما به یاری بسپرد
منکر می خواره از حکیم نزاری قهستانی غزل 431
1. منکر می خواره از حد می برد
پرده خلوت نشینان می درد
عشق آب از روی کارم از حکیم نزاری قهستانی غزل 432
1. عشق آب از روی کارم می برد
رونق از صبر و قرارم می برد
هر که با سابقان از حکیم نزاری قهستانی غزل 433
1. هر که با سابقان قدم سپرد
هر دو عالم به یک درم نخرد
بر یاد دوستان از حکیم نزاری قهستانی غزل 434
1. بر یاد دوستان نفسی می زنم به درد
خوش وقت دوستان که کسی یاد ما نکرد
حلقم بگیرد آن از حکیم نزاری قهستانی غزل 435
1. حلقم بگیرد آن دم اگر شاد بگذرد
کاندیشه خیال تو از یاد بگذرد
آخرت وقتی به عمری از حکیم نزاری قهستانی غزل 436
1. آخرت وقتی به عمری یاد ما بایست کرد
بود چندین عهد وپیمانت وفا بایست کرد
چو بلبل دگر باره از حکیم نزاری قهستانی غزل 437
1. چو بلبل دگر باره آواز کرد
به رویم در خوش دلی باز کرد
عشق تو در خرابه از حکیم نزاری قهستانی غزل 438
1. عشق تو در خرابه جانم نزول کرد
وز هرچه غیر تست دلم را ملول کرد
یارم ز در درآمد از حکیم نزاری قهستانی غزل 439
1. یارم ز در درآمد و بر من سلام کرد
درباب التفات بسی احترام کرد
وداع یار گرامی از حکیم نزاری قهستانی غزل 440
1. وداع یار گرامی نمی توانم کرد
که احتمال سفر زار وناتوانم کرد