مرو درو که محیطی ست عشق پر تمساح از نزاری غزل 382
1. مرو درو که محیطی ست عشق پر تمساح
فرو نشین چو نزاری به عزلت ای سبّاح
خواص باد بهشت است در نسیم ریاح از نزاری غزل 383
1. خواص باد بهشت است در نسیم ریاح
همین که بانگ برآید بخواه کاسه ی راح
ترا که صحبت اهل دلی نکرده فتوح از نزاری غزل 384
1. ترا که صحبت اهل دلی نکرده فتوح
بقای خضر چه دانی چه بود و کشتی نوح
پیغام دوست راحت جان است و راح روح از نزاری غزل 385
1. پیغام دوست راحت جان است و راح روح
هان تا طرب کنیم به شکرانه ی فتوح
ساقی ز بامداد بیاور غذای روح از نزاری غزل 386
1. ساقی ز بامداد بیاور غذای روح
ماییم و هر دو عالم و توزیع یک صبوح
مرده گر زنده شد از معجز انفاس مسیح از نزاری غزل 387
1. مرده گر زنده شد از معجز انفاس مسیح
خم می دارد بر معجزه ی او ترجیح
خوش است مجلس اخلاص امّتان مسیح از نزاری غزل 388
1. خوش است مجلس اخلاص امّتان مسیح
شراب های مصفّا زساقیان ملیح
کس نداند که مرا با که سر وکار افتاد از نزاری غزل 389
1. کس نداند که مرا با که سر وکار افتاد
گر چه در عشق چنین واقعه بسیار افتاد
چه شور از آن لب شیرین که در جهان افتاد از نزاری غزل 390
1. چه شور از آن لب شیرین که در جهان افتاد
ز قامتت چه قیامت که در زمان افتاد
دوش مرا صبحدم آمد و آواز داد از نزاری غزل 391
1. دوش مرا صبحدم آمد و آواز داد
گفت که خواهد تو را راه به من باز داد
قد قامت الصّلات برآمد ز بامداد از نزاری غزل 392
1. قد قامت الصّلات برآمد ز بامداد
برخیز ساقیا بستان از مدام داد
مصحف به فال باز گرفتم ز بامداد از نزاری غزل 393
1. مصحف به فال باز گرفتم ز بامداد
برفور السلام علیکم جواب داد